Ana Sayfa		İkili Yarışmalar		Kelime Yarışmaları		Zeka Yarışmaları		Günlük		Foto Kulüp		Bir Soru		Serbest Kürsü		Dostluk		Üyelik

Bilgi Yarışmaları	\|	Ödüllü Yarışmalar	\|	İkili Yarışmalar	\|	İnteraktif Yarışma	\|	Bonusmatik	\|	Ödül Listesi	\|	Çocuklar İçin	\|	Sonuçlar	\|	En İyiler

	Ana Sayfa
	Seçkin Üyelik
	Mesaj Kutusu
	Tavsiye Et
	Tıkla Kazan
	Ödül Listesi
	Gruplar / Sıralama
	Sohbet Odaları

%50 Daha Hızlı Flash Menü

Toplam üye
2.056.786
Aktif soru
27.965
Aktif üye
1.293

KONU SAHİBİ: shadedd - 19 yorum, 9.988 kez okundu

TARİH: 4.08.2008 10:19:00

KONU BAŞLIĞI: Biz Dünyayı Çok Sevdik Ölüm Bizden Uzak Olsun

KONU AÇIKLAMASI: ''Biz Dünyayı Çok Sevdik Ölüm Bizden Uzak Olsun'' adlı parçanın eski versiyonunu dinlerken şöyle bir dalıp gitmişim.Eskiler, sevdiğim insanlar kareler halinde gözümün önünden geçmeye başladı.Şimdi sıra sizde dostlar, biraz mutluluk tebessum zamanı sevdiğimiz insanları anacağız,hayatımızı değerli kılan insanları ve mutlu olacağız, tüm olumsuzlukları bir sürede olsa uzaklaştıracağız. Konu eski aşklar değil yanlış anlaşılmasın :) konu sevdigimiz insanlar :)

Yorum yazmak için üye girişi yapmalısınız, üye girişi yapmak için buraya tıklayın

KULLANICI	YORUM
ankebut70	:):) En çok annem ve babamın yanımda olmasını isterdim. Sağ olsalardı biri 81 biri 83 yaşında olacaktı. Onlar beni büyütmedikleri zaman, koruyup kolladıklarında kızardım bazen. Kocaman insan oldum kanatlarınızın altından çıkartın artık derdim hep. Şimdi anlıyorum ki kaç yaşına gelirsem geleyim ben onların bebeğiyim. Zaman zaman rahatsız oldukları dönemde çok zor çetin günlerimiz geçti. Ama keşke yanımda olsalar da bir o kadar daha çetin günlerimiz olsa :(:( Keşke hep yanımızda olsalar hic bırakmasalar :(
shadedd	Keşke hep yanımızda olsalar hic bırakmasalar :(
ankebut70	İnsan kaybedince daha iyi anlıyor gerçekten. Ve sevdiğiniz insanın ellerinizin arasından kayıp gitmesi sizin de çaresizce bunu seyretmeniz çok kötü bir şey. Elinizden bir şey gelmiyor ve sadece ölümü izliyorsunuz. Allah Gecinden versin sizinkilerde nur icinde yatsınlar eminim cok mutludurlar senin gibi degerli biri yetiştirdikleri icin heran gozleri uzerindedir.Sen mutlu ol onlar hep yanındadır.
ankebut70	Ağlamaya o kadar müsaitim ki bu aralarda. İnan gözlerim dolu dolu. İşyerinde olmasam kapıp koyuvereceğim. Annemi babamı özledim ben :'( ve dün torununu düğünü vardı bembeyaz gelinliklerle görselerdi ne vardı sanki. Ah Muge ablam be desem boşşş
ginger2004	Dedem, kıymetlimdir...çocukken anlattıkları ve hayata dair verdikleri örneklerle büyüdüm...veee hayata NEDEN,NİÇİN, NASIL sorularını sormayı , onunla öğrendim...şimdi Allahın yanında...neeeeeeeeeeeee zaman çooook sıkılsam yanıma gelir (rüyamda) konuşur ve sakinleşirim....onu sevdiğimi, ne kadar az söylemişimmmmmmm.... Ben dedemi goremedim sadece ismini taşıyabiliyorum nur icinde yatsın dedelerimiz, Dedecigin her zaman yanında her zor anında ne guzel torununu cok sevmiş hemde cok ...
pabucu yarım	Cümlelerinizi bitirdiğimde benim de aklımdan pek çok isimler geçti, sıralamaya kalksam ne zaman yeter ne de sayfalar. Kanbağıyla bağlı olduklarımız hep özeldir. Hiç bir şey beklemeden, yargılamadan, ayıplamadan, hesapsız kitapsız severler. Biri dışında diğerlerini kaybettim, çok özlüyorum. Onları anacak son kişi olmak içimi acıtıyor. Tarih yazacak büyük işler yapmamışlar ama bu dünyada soluk alıp vermişler, yaşamışlar, hayatın bir halkası olmuşlar. Kimsenin bilmediği, tanımadığı sıradan insanlar benim hayatıma damga vurmuş, yaşamımın merkezinde rol almışlar. Yeşil gözlü, beyaz tenli, saçları örülü, o pamuk el başımı okşasa, Fesleğenci Kızı anlatsa. Aya Seyahat'i ders kitabımın arasına koyup, ona "ders çalışıyorum Babaannecim" desem. Bir diğerine her hafta sonu ziyaretimde, daha yokuşun başında deli gibi aşağıya koşarak "Dedecimmm ben geliyorumm, kollarını aç, atlıycamm" diye bağırsam. Dükkanından başını çıkararak, kollarını kocaman açsa, hop diye zıplasam, doya doya öpsem. Sıkı sıkı sarılsak, koklasak birbirimizi... Herkese .ıçımı dönüp, kucaklarında kış uykusuna yatsam.:( Ah ah hepimizin icinde bir cocuk, birde gecmis ozlemi var, buyuklerimizin ozlemi var. Onları gormek icin nelerimizi feda ederdik ama gidenleri guzelliklerle anmaktan başka yol yok. Onların gosterdigi sevkati, sevgiyi bizde kendi sevdiklerimize yansıtabiliyorsak ne mutlu bizlere...
_lethaeus	Bu siteyi yeni keşfettim :)daha dün üye oldum galiba oyun sitesinden daha fazla hayatımda yer kaplayacak :) yazdıklarınıza gelince sevdiğim hiçkimse ölmedi hiçkimseden ayrılmadım hiçbir arkadaşımdan hiçbir sevgilimden sevgi boyut değiştirsede hep hayatımın içinde varlar ahhh keşke diyebilceğim hiçbirşey olmadı büyük budalalıklar yapmadım büyük aşklar yaşamadım büyük kazıklar atmadım banada atılmadı yaaa Uyeliginiz hayırlı olsun guzel vakit gecirmenizi dilerim. Konu kaybettigimiz sevdigimiz insanlara geldi dogal olarak ama kaybettigimiz insanlar degil sadece konumuzu iceren, bizi hayata baglayan sevdigimiz insanlar.Konumuz aşkta degil ama eger sizi hayata bağlayan yaşamınıza sevinç katan aşksa o insanıda burada anabilirsiniz.
_lethaeus	bu yüzden sevdiklerim çok fazla hatta belki hayatı bir yumuşakça gibi dalgasız sakin yaşadığım için sevdiğim hiç kimse yoktur benden başka bilmiyorum açık yüreklikle hiç kimse için hayatı yaşanır kıldığımı düşünmüyorum ve hiç kimseninde benim hayatımı yaşanır kıldığını :)))) Hımm yorum yapamayacagım :)
_lethaeus	Düşününce buldum nilgün anne yurtlarda yaşayan birçocuksanız büyük olan tüm kadınlar annedir büyük tüm erkeklerde baba nilgün anneyle tanıştığımızda nasıl olduysa galiba bayramdı yada böyle bİşey bizi evine götürdü hayatımda ilk defa o gün yalnız uyudum o hissi anlatamam nilgün anne benş yurta bırakırken ağladım sonra ona sözverdim eğer derslerimin hepsi peki olursa beni yeniden yanına alacaktı 14 yaşıma kadar hep takdir getirdim sonrasındada sonra işimin başına geçtim eğer nilgün anne beni evine götürmeseydi ben şuanda bir öğretmen olmayacaktım nilgün anne benim hayatımı değiştirdi sadece 1 hafta yanında kalmamla sevgi besledigin en azından biri oldugunu tahmin etmistim :)
yezavel	Anneannemi çok özlüyorum öğütlerini çok özlüyorum yolumu şaşırdığımda hep ufak tüyolar verirdi yine öyle büyüklerim var etrafımda şükür ama onun nasihatlarını hikayelerini dinlemek bambaşkaydı. Lise öğretmenlerimin hepsi çok özeldi ama biyoloji öğretmenim Dilara hanım asla unutamayacağım ve hep örnek aldığım bi insandı (Tüm sınıf baylarıda ayrıca hayrandı ona:)) ömrüm boyunca görüşmek isterdim ama iletişimimiz kesildi şimdi nerde bilmiyorum ama her zaman büyük bir sevgi ve saygıyla anıcam onu ve umarım çokkk mutludur hakettiği güzel bir hayatı yaşıyordur. Anneannem henuz hayatta ama inan en cok korktugum sey ona birseycikler olması olur beni anneannem buyuttu birlikte uyurduk hatta belli yaşa kadar, ne hissettigini cok iyi anlayabiliyorum.
marti..	Henüz Eylül gelmedi ama sanırım sitede hüzün zamanı.O kişi benim BABAM,BABAM.İlk aşkım,sırdaşım hiç doyamadığım babam.Vefat ettiğinde devamlı giydiği lacivert bi tişörtü vardı.Hala başyastığımın içinde durur.Onun bana gülümsemesini bir saatliğine görebilmek için 10 yılımı seve seve veririm.Önceleri rüyama girerdi sık sık,o gün işlerim hep yolunda giderdi.Artık rüyalarıma da gelmiyo.Bana hep babasının kızı derlerdi.Bazen siyaset tartışırken diklenirdim"Vay vay vay büyümüşte babasına karşı koyarmış,yürü şurdan eşşek sıpası" derdi.Babam seni çok özlüyorum... Ben bu kadar huzun olacagını tahmin etmemistim Martı Abla, ama sanırım kursu herkese kaybettiklerini daha cok anımsattı akrabalarını.Babacıgın ruyana gelmesede eminimki yanındadır
ayfer174	Ben fazla ölüm yanı ayrılık görmedim ailemde sevdiklerimde allah da göstermesin.iki dedemi kaybettım biriben küçükken ölmüştü diğerini kaybedeli biryıl oldu.yokluğu çok zor..işim gereği çoğu nöbetimde kayıp yaşıyoruz trafık kazası,kalp krizi ,boğulma elimizde ölüyor çoğu ama en fazla 5-10 dk etkisinde kalıyoruz işmize döndüğünde unutup gidiyoruz ateş düştüğü yeri yakar sözü çok doğru Allah kimseyi sevdiklerinden ayırmasın allah geçinden versin sözü hepimize :) Allah gecinden versin...
marti..	Şu an youtubeden indirdim dinliyorum.Yıllar parçanın güzelliğini iyice artırmış.Güzelmiş be:)) Yaşandıkça dahada anlam kazanıyor eski bile olsa anlamı sürekli artıyor ablacım.
sense_sea	ben genç yaşta dayımı kaybettim.daha 20 yaşındaydı.onunda bu hayatta olmasını isterdim :((( bana kızardı bağırır çağırırdı ama severdim onu.işte biz hep illa bir şeyi kaybetmeden onun tam anlamıyla değerini anlayamıyoruz malesef :((( hayatınızdaki insanların dğerini kaybetbeden anlayın arkadaşlar.ne zaman öleceğimiz belli değil,kimseyle küs gitmeyin lütfen.kardeşim sanada tşk ederim böyle bir kürsü açtığın için Denizcim cok teşekkurler cok dogru soyledin aynen katılıyorum.Kaybetmeden değerini bilmemiz lazım.
bulmalıyım	Tüm olumsuzlukları bir süre de olsa uzaklaştıracağız, demişsiniz ama bu pek mümkün olamamış görünüyor kürsünüzde. Eeee, konu sevilen ama yitirilen kişiler olunca gülümseyebilmek mümkün mü……. Çeşmenin yanındaki sarımsakları getirir misin demişti ve ben getirmemiş, yola kaçıp kıs kıs gülmüştüm… Ne büyük marifet ama. Gerçi yaş ya 5 ya 6. …….. 1- Köydeki İkinci Televizyon Bizimki :) Dallas :) Sanfıransisko Sokakları :) Pamuk İpliği :) “Anneee, Sanfıransisko Sokakları başladııı, kooşş” 2-İlkokula kaydoluyorum (ablam ve annemle yazılmaya gittik) İlkokula başladım, kurban kesildi, kanın üstünden yürüyerek geçtim. 3-Anneme kırıldım, öpmeden okula gidecektim ama dayanamadım. Annem bugün öpmeyecek misin beni dedi ve ben gidip koşa koşa öptüm. Yaş 7. 4-Melek Abla şeker verdi, kâğıdından çıkartıp ağzıma attım, boğazımda kaldı, boğuluyordum :( 5-Vişne yedim ve çekirdeğini elime aldım sonra da onu burun deliğime soktum, kabus gibiydi sonrasında yaşananlar, çok korkmuştum :( 6-Elbise dolabımız oldu :) Saz teçhizatı kuruldu ve bana türkü söylettiler “odana serdim hali” Kek yedim, çok lezzetliydi :) Yaş hala 7. 7-Evcilik oyunum, yalandan evim ve yılandan misafirim. Hazin sonu :( 8-Dayım evleniyor, elbiselerimiz çok güzel :) Bebek yüzünden Ebru’yla kavga ediyorum ve annemin yeşil elbisesi.. Anneme her şey yakışıyor… 9-Mustafa ve ablam Otlu Tepe'ye gidiyor, ben de peşlerinden gidiyorum, geri geliyoruz, amcam bizi asacak :( İp hazırlıyor, anneme koşuyorum… 10-Annem hastaneye gidecek, elbiselerini eşyalarını hazırlıyor, anneannem çok gergin, bana soru sordurmuyor… 11-Annem hastanede, yengem ablamla beni yanına çıkarıyor… Annem yatakta “kızlarım” diyor, kalkamıyor… 12-Annem pencerede, bize el sallıyor, içinden ne geçiriyorsun anne???? 13-Ahmet Abimlerin evine gidiyoruz, Mustafa sürekli ağlıyor, neden???? Ablam nerde???? 14-Çok kalabalık, herkes yaslı ve telaşlı, ablamla bağa iniyoruz, konuşan kadına “susssss” diye bağırıyoruz. 15-Annem gitti…………………… Koli koli bisküvi, kek, çikolata geldi, ye ye bitmiyor.. Ömrümde görmediğim ve yemediğim kadar kraker, bisküvi, kek.. Ama annem yok.. Günler geçiyor, balık krakerler, eti puflar gelmeye devam ediyor. Annem yok… Artık kek yemek istemiyorum :( Aslında kursuyu acarken kaybettigim sevdigim kimse olmadıgı icin kaybettigimiz kisileri anacagımızı dusunmemistim.Burda en değerli kisiler sevilenler kaybedilen kişilermiş yoksa daha evvelde bahsettiğim gibi Biz dünyayı cok sevdik olum bizden uzak olsun derken bizi dunyaya sıkı sıkı bağlayan yaşama sevinci katan kişileri birazcıkta olsun dusunmekti niyetim ve hatta mutlu olmaktı.Bu kadar hüzünleneceğimizi dusunmedim.Bu arada Karnımı acıktırdın yiyecek ne var sizde ? :)))
Sayfa : << < 1 2 > >>

Serbest kürsü nedir? | Yeni konu aç | Açık konular | Biten konular | Konularım

İş ortaklığı | Web Master | Hakkımızda | Sık Sorulanlar | Bize Ulaşın

Bilgi Yarışması

0,0625