KULLANICI | YORUM |
---|
NoCoomment | benim mumlarım söndü galiba içimden hiçbirşey yapmak gelmiyor en sevdiğimle görüşmek, en sevdiğim yere gitmek, en sevdiğim şeyi yapmak bile. mumlar sönmez cerenim sen merak etme. hala ucunda bir kıvılcım vardır. sen yeterki buna inan. hayat ne giderek ne kaçarak bizi doğruya götürmüyor. şuan sevdiğin insan yada insanlarla olduğunda bu düşüncenin değişeceğine eminim. |
NoCoomment | bilmiyprum canımınüçü uzun zamandır ruh halim bu uzun bir sürede pek değişecek gibi bir ümit yok hayat yordu sanırım beni durup napıyorum ben nereye savruluyorum diye bir bakmam gerek sanırım :)) dur bir bak.neden böle vardır bir sebebi.biliyorsun ki yanındayım kendini böle savrulmaya bırakma. hayat kimi yormuyor ki. yapıyoruz ediyoruz nerelerden geliyoruz ama baktığımızda elde bir şey yok. |
Kardelen1980 | ben kısacaa "HAYAATTT BENİ NEDEEENNN YORUYORSUUUNNNN!!! Artık gücüm kalmadıııı yeteeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr :((((((((" diyorum :( hayat kimi yormuyor Mine kime adil bu hayat. hiçbirimize. ama biz yorulduk diye isyan edeceksek işte ozaman daha çok yorulacağız. insan oğlunun gücünün sınırı yoktur. ben bunu çok iyi biliyorum. hem işim gereği hem yaşadıklarım gereği gücün sonu yoktur. insan kendi aklınıda gücünüde geliştirmediği yada sınırladığı için böyle düşünür. |
bulmalıyım | Sevgili Emrah, geçenlerde günlüğüme bir kayıt eklemeye niyetlendim, ama fırsat bulup da yapamadım.. Şimdi senin bu kürsünle ne derece ilgili olacak bilmiyorum ama paylaşabilir miyim.... diyecektim kiii.. vazgeçtim.. Biraz uzun ve benim şu dakika itibariyle yazmak için yine vaktim yok :( Sağlık olsun, bir gün elbet yazarım. Konumuza dönelim.. O slaytı izlemedim. 4 mum ile ne kastedilmiş bilmiyorum. Ve aslına bakarsan hangi gitmek?? Vazgeçmek mi?? Allahım, madem hiçbir şeyi toparlayamıyorum, benim bu kürsüde ne işim var??? :) ............... Sizleri seviyorum, tanımadan, kimsiniz bilmeden.. O halde... Elimde hala yakılmayı bekleyen mumlarım var demek ki. Mumlarım ve ben hepinize iyi akşamlar diliyoruz efendim :) şu zamanını bir ara genişlette yazıyı okuyalım. o slaytı ben sana yollarım dersem yalan olur ama Arzu da garanti veriyorum vardır. sana yollasın msn den. ondan sonra mumlarını yanık tutmaya devam et:)) |
haziran2 | ama birileri sürekli sizin yaktığınız mumları söndürüyorsa o zaman ne yaparsınız.. kimse söndüremez. söndüğü anda umudun tamamen sıfırlanmış olması lazımdır. kimse umudunu son haddine kadar kaybetmez. küllerinden doğmak diye bir şey vardır. onlar yıkar söndürür yine sen ayağa kalkarsın. |
yezavel | Eğer bazı şeyleri toparlamayı beceremiyorsan sırf zarar vermemek adına gitmek çözüm olabilir.Ama dediğin gibi yararlı olabileceğine inanıyorsan tabi mücadele edeceksin. Ama son günlerde yaşananlar üzerlerimizdeki baskı o mumları birer birer söndürüyor. Kendi adıma yaptığım hiçbir şeyden zevk alamaz oldum ne işe gitmek zevk veriyor artık ne arkadaşlarla muhabbet bakalım ne kadar sürecek:)) ya allah aşkına herkes neden böyle olmuş. benim yaptığım işte okadar şerefsizlikle dolu olayların içindeyiz ama buna rağmen biz hayata küsmüyoruz. ne oluyor böle arkadaş silkelenin ya. bu ülke bile en umutsuz dönemde küllerinden var olup kuruldu. siz dünya üzerinde ki insan olarak bu kadar kolaymı yıkılıyorsunuz. kendi batırdığımız dünyada? |
gundoqdu | yazını okudum ve sıkılmkadan diğer arkadaslarımın yorumlarınıda. hatta arkadasşarımın yaptığ yoruumlara sizin yaptığınız youmlarıda :) sürkli olarak yaptığınız motivasyon, yaşama azmi, sabır, güçlü duraßilme ve ayaklarımın üstüne basabilme duyguları ile söle ßi silkelendim. ne zamndır ßöle zevk alarak teßessüm etmiyordum. döndüm ne yapaßilirim diye. ßasktım ßi arkadasım Türk telekomun hırsızlıqı diye ßi konu açmıs. gittim dağıttım maille. cok sevindim. okuyupta eyleme katılacak her kişi 1 mumdur ßelki. su anda konuya gelecek olursan genel anlamda ßi silkelenme gerekli. aklıma milli mücadele dönemi geldi ozamanlar küllerinden doğmuş ßi ülkeyi düşünün? illa kül oluncamı ßir şeyler yapmak gerekli. bir bina yapmak için hep birer tuğla atarak başlanır. bizler neden birer tuğla olamıyouz? bilindiği üzere dünya üzerinde ki en kolay şey yıkmaktır. biz bunu insanlara karşı olsun, bir ülke için olan başarılara karşı olsun her zaman büyük bir ustalıkla yaparız. dostluk kazanmayı değilde elimizde ki dostlukları yıkmayı seçeriz. hayat öyle bir olgu ki insanın önüne ne zaman ne koyar belli olmuyor. ve biz bunu bile bile hazırlıksız yakalanıyoruz. eskisi gibi değiliz çabuk yıkılıp pes ediyoruz. kaybetmeyi kabullenmiş duruma getirilmek üzereyiz. ama arkamıza dönüp baktığımızda yok olmanın eşiğinde olan bir vatanı nasılda kurtarmışık. canlar vermişik ama pes etmemişik. işte ben bu pes edilmişliğie kızıyorum aslında. arkadaş buralar artık bana göre değil diyor ve arkamızı dönüp gidiyoruz. ama düşünmüyoruz ki gelinen bu durumda payımız var. düşünmüyoruz ki burdan aslında güzel bir şeyler çıkar. bilmiyoruz ki herşey her zaman kötü gitmeyecektir. ki kuruluş dönemimiz kadar büyük zorluk ve sıkıntılarla dolu başka bir dönem yaşamayacağız. o zamandan daha vahim bir durumda değiliz. demek ki hala bir umut var diyebilmeliyiz. ( kusura bakma nöbetçiydim geç kırmızıladım) |
mükürük | Yeni yürümeye başlayan çocukları hiç gözlemlediniz mi?Düşer ve hemen arkasından tekrar yürümeye başlar.Tekrar,tekrar,tekrar hiç üşenmeden bıkmadan ve yorulmadan aynı şeyi yaparlar.Neden? Çünkü yürüme umutları vardır, yürüyebileceklerini bilirler ve her yeni yürümede daha tecrübeli olarak bunu yapar ve artık düşmemeye başlayıncaya kadar devam ederler.İçinizdeki çocuğu ve yürüme azminizi kaybetmemeniz dileğiyle sevgiler. değişik bir yaklaşım ama güzel.teşekkürler yorum için |
|