Ofiste bir gün..

Kaan her zamanki yalancı telaşıyla ofise girer.

ŞEF: Ooo, Kaan bey nerelerdesiniz? Kötü bir şey olmamıştır inşallah.. (Yine geç geldi hıyar!)

KAAN: Sormayın müdür bey, başıma neler geldi bir bilseniz!.. (Ulan bu da beni her gün kapıda bekliyo herhalde..)

ŞEF: Hayırdır n’oldu?  (Gözleri kan çanağı,akşam odun gibi içmiş bu hıyar!)

KAAN: Efendim, dün halamın oğlunun evinde kaldım, gecenin bi vakti karakola düştük maalesef!.. (İnandı galiba. İsterse detay sorsun, yol boyunca hikaye düşündüm nasılsa)

ŞEF: (İnanmış gibi yaptım ya, gözleri parladı. Yol boyunca yalan düşünmüştür zaten)  Allahallah!.. Geçmiş olsun,Gelin oturun şöyle.. (Hala leş gibi içki kokuyor it!)

KAAN: (O kadar da sakız çiğnedik ama kokuya uyandı galiba lavuk!)  Şimdi efendim, benim dayımın oğlu (lan demin halamın oğlu mu demiştim yoksa?)  kedi ticaretiyle uğraşıyor.

ŞEF: (Oha! Uydurduğu mesleğe bak!)  Aaa, çok ilginç bir iş.. Para bırakıyor mu bari?

KAAN: (Sana ne lan parasından?)  Sokak kedisi değil efendim!.. Amcamın oğlu (Lan valla iyice karıştırdım. Amcaoğlu muydu, dayıoğlu mu?)  Van kedisi satıyor.

ŞEF: Eee, n’olmuş, kedi mafyasıyla başı derde mi girmiş?  (Lafı soktuk ama anlayacak adam nerde!)

KAAN: (Espri yaptı hayvan!) Yok efendim,öyle değil!..  Şimdi teyzemin oğlu (Ulan şuna baştan kuzen desene, iş iyice moka sardı)  Van kedisi satışı yapıyor. İstanbulda bu işi yapan sayılı adam var biliyorsunuz.

ŞEF: Bu meslek dalını ilk kez sizden duydum, sayısını bilemiycem.  (Yahu, laf sokmaya çalışacağıma kafayı uçsam ya şuna.. Neyse, sakinleşeyim..)

KAAN: Neyse beyefendi, diğer satıcılardan biri, sokak kedilerini toplayıp gözlerine lens takıyormuş meğer.. (Uçtuk mu ki?) Sonra da değişik göz renkleri var diye Van kedisi olarak satıyormuş.

ŞEF: (Vay ki vay, vay ki vay! Bu itin idrarını tahlile göndericem, alkol kafası değil bu!)  Bakın siz şu sahtekarlara!.. 

KAAN: Kesinlikle haklısınız efendim!.. Neler var!..  Baksanıza, sen tut, hayvanların gerçek gözünün üstüne renkli lens tak, sonra da Van kedisi diye sat!.. (Kesin abarttık!)

ŞEF: (Onu anladık eşşek sıpası,gerisinde ne yumurtlayacan ben 0nu merak ediyorum)  Sizin kuzenin ne alakası var ki bununla? (Kuzen dedim ya, sevindi, gözleri parladı. Salak.. Salaak.. Salaaak!..)

KAAN: (Kuzen dedi. Valla kuzen dedi.. Kurtuldum stresten!)  Efendim, İstanbul’da ne kadar Van kedisi ticareti yapan varsa topluyorlar..

ŞEF: Doğru ya, zaten sayılı.. (Bunu dövmek de kesmeyecek, ne yapsam acaba?)

KAAN: Aynen öyle  beyefendi!.. Neyse, evdeyim diye beni de aldılar. (Of be, kurtulduk galiba!)

ŞEF: (Karşı saldırının zamanı geldi)  Neyse, olayın ayrıntılarını okuruz gazetelerden.. İlginç olay, kesin haber olur.. (Bakalım nasıl karşılayacak?)

KAAN: (Bunu da hesapladım dallama. Ulan ne zekiyim be!..)  Yok efendim, yapanlar bulundu. Sonra araya bir sürü insan girdi, bizim yeğen (hay anasını mıçtık!) de suçsuz olduğu için, ticari itibarı sarsılmasın diye gazetelere yansımayacak olay..

ŞEF: (Bak bak baak.. Yavşağa bak!.. Analitik düşünüyor ya, bunu da hesaplamış. Analitik kötek atıcam bu deveye..)  Neyse, geçmiş olsun!.. Siz bugün eve gidin, iyice bi dinlenin isterseniz. Moraliniz bozulmuş, uykusuz kalmışsınız... (Lan bi git, daha kapıda yersin uçan tekmeyi.. Bu sefer girişmezsem şerefsizim!)

KAAN: (Hisar’da  manitalar bekliyor, tabii giderim kerizim.. Lan bu lambayı da müdür yapmışlar ya buraya, helal olsun valla!.. He he hee...)  Sağolun, aslında iyi değilim, dinlensem gerçekten iyi olur... (Lan herif saatini falan çıkarıyor, odunu yiyecez galiba, vazgeçelim..)  Ama gece ne güne duruyor ki beyefendi, gece dinlenirim. Zaten geç geldim, arkadaşlara da ayıp oldu!.. 

ŞEF: (Saati boşuna çıkardık, uyandı hayvan!)  E hadi yerinize geçin o zaman.. Tekrar tekrar geçmiş olsun!.. (İşten kovmak tatmin etse, dakikada kovacam da.. Dövmem lazım, şöyle evire çevire dövmem lazım ki hıncımı alabileyim.. Neyse, bir dahaki sefere..)

Bir hipermarketin beyaz eşya bölümünde dolaşmakta olan sarışın bir afet, sonunda reyon görevlisine eliyle bir eşyayı işaret ederek:

- Şu televizyonu almak istiyorum, fiyatı ne kadar acaba? diye sorar.

Reyon görevlisi kadını şöyle baştan aşağı süzdükten sonra hafif bir tebessümle cevap verir:

- Özür dilerim hanımefendi, sarışınlara satmıyoruz!..

Kadın bu lafa çok şaşırmıştır ama bir şey de diyemez. Eve döndüğünde o almak istediği televizyona sahip olmanın tek yolunun sarışınlığını gizlemek olduğunu düşünür. Ertesi gün bu defa saçlarını bir eşarpla örtmüş olarak yine reyona gelir ve yine görevliye parmağıyla gösterip:

- Şu televizyon ne kadar acaba? diye sorar. Görevli kadını yine baştan aşağı süzerek yine ayni cevabı verir:

- Özür dilerim hanımefendi, maalesef sarışınlara satmıyoruz!..

Artık kadın iyice afallamıştır. Hiç sesini çıkarmaz ama çok da merak eder, saçlarını gizlediği halde adam nasıl olur da 0nun sarışın olduğunu bilmiştir?!.. Bu merakla eve döner dönmez kendini tamamen değiştirmeye karar verir ve gidip saçlarını siyaha boyatır.

Ertesi gün artık esmer bir afet görünümüyle ayni görevlinin yanına gelir ve kararlı bir ifadeyle:

- Şu televizyonu alacağım, paket yapar mısınız lütfen!.. deyince, görevli bıyık altından gülerek:

- Maalesef efendim, sarışınlara satılık değil!.. diye cevap verir. Kadın bunun üzerine kendini tutamaz ve başlar bağırıp çağırmaya:

- Üç gündür bu televizyonu soruyorum, her defasında benim sarışın olduğumu biliyorsunuz ve satmıyorsunuz. Ne demek sarışınlara satmıyoruz yaa? Hem benim sarışın olduğumu nerden anlıyorsunuz?

Görevli gayet sakin cevap verir:

- Üç gündür sorduğunuz eşya televizyon değil mikrodalga fırın da 0ndan hanımefendi!..

(SARIŞIN BAYANLARI TENZİH EDERİM) :)

TEMEL İLE FADİME..

Temel ile Fadime yeni evlenmişler. Fadime kocasına peşinen ipuçları vermiş:

- Bak Temel, eğer “saçım toplu” ise, o gece canım hiç istemiyordur.

- Eğer o gün “saçım az toplu” ise, o gece olsa da olur, olmasa da olur.

- Eğer o gün “saçım dağınık” ise mutlaka istiyorumdur.

Bunun üzerine Temel de, Fadime’ye kendi ipuçlarını verir:

- Bak Fadime, eğer o gün “bir bardak rakı” içer isem, canım hiç istemiyordur.

- Eğer o gün “iki bardak rakı” içer isem, o gece olsa da oluuuur, olmasa da olur.

- Eğer ki, “üç bardak rakı”  içer isem, saçına başına bakmam, 0na göre!..

YAVRU TAVŞAN..

Yavru tavşan neşe içinde

ormanda dolaşırken aniden karşısına daha önce hiç görmediği garip bir hayvan çıkınca çok şaşırmış ve hemen yanına gitmiş. 

 - Sen kimsin?  Seni daha önce hiç görmedim.

 - Ben katırım. Benim annem eşek, babam at, 0ndan böyleyim.

Bizim tavşan oradan ayrılıp orman gezisine devam ederken yine karşısına acayip bir hayvan çıkmış. Bu sefer 0nun yanına gitmiş:

- Sen de kimsin? Ben seni daha önce hiç görmedim.

- Bana kurt köpeği derler. Annem köpek, babam da kurt, 0nun için böyleyim.

Bizim tavşan 0nun yanından da ayrılıp ormanda dolaşırken bir de ne görsün? Acayip görünümlü bir hayvan daha.  Hemen yanına gidip sormuş:

- Senin gibi bir hayvanı ilk defa görüyorum, sen de kimsin?

Hayvan “Ben devekuşuyum” deyince bizim tavşan bağırarak konuşmuş:

- Hadi len ordan!!!!

TEMEL BARDA..

Temel eskiden beri İstanbul’daki barları merak edermiş. Birgün parasını biriktirip İstanbul’a gider. İlk işi de barlar sokağında gezinmek olur tabii.. Hangisine girsem acaba diye düşünürken, kapısında “canlı müzik” yazan barı görünce daha bir merakla oraya dalar. Birkaç içki içinceye kadar da barmenle dostluğu iyice ilerletir. Birara barmene tuvaletin yerini soracak olur ama tam o sırada barmen:

- Bak dostum, canlı müzik nedir diye merak ediyordun, işte şimdi arkadaşlar sahneye çıkıyor.. Hiçbir yere ayrılma, bunu kaçırma derim!..

Temel tavsiyeye uyup bitene kadar canlı müziği izler. Bu arada içki içmeye devam etmektedir haliyle.. Müzik bitip de müzisyenler sahneyi terkedince Temel tuvalete gitmek üzere, barmenin tarif ettiği şekilde koridordan geçerek sağdaki 2. kapıyı açar ve etrafına şöyle bir bakınır.  Çok şaşırmıştır.. Çünkü orada altından yapılmış pırıl pırıl bir tuvalet bulunmaktadır.. Başka tuvalet ararsa da bulamadığı için kıyamadığı halde ihtiyacını gidermek zorunda kalır. Bir taraftan da “Şu İstanbul’un taşı toprağı altın derlerdi ama tuvaletlerinin bile altından olduğunu hiç tahmin etmezdim doğrusu..” diye düşünür.

Ertesi gün yine barlar sokağındadır.. Alışkanlık ve tanıdık barmen nedeniyle ayni barda alır soluğu.. Bir-iki hoşbeşten sonra ihtiyacını gidermek üzere tuvaletin yolunu tutar. Ama bu defa içeriye girince bir de bakar ki, heryerde olduğu şekilde normal bir tuvalet.. “Allahallah!..” diye şaşırır.. “Bir gecede nasıl değiştirdiler acaba?”.. Bir gece önceki altın tuvaletten sonra böyle bir durumla karşılaşmak pek hoşuna gitmemiştir.  Döndüğünde barmene sitemkar bir ifadeyle:

- Arkadaşım yaa, dün akşamki altın tuvalet çok güzeldi. Neden değiştirdiniz ki? der..

Barmen Temel’in sözlerine önce bir anlam veremediyse de çok geçmeden kahkahalarla gülmeye başlar. Ve az ilerde masada oturan müzisyene seslenir:

- Mustafa abi, dün gece senin saksafona işeyeni buldum!!..

PAPA..

Güzel bir tatil günü Papa, koyu renk camlı siyah lüks makam arabasıyla şehirde gezmeye çıkar. Hava o kadar güzeldir ki, dayanamaz  arabayı kendisi kullanmak ister. Direksiyona geçen, şöförünü de arka koltuğa oturtan Papa, farkına varmadan hız limitinin üstünde gitmektedir. Trafik polisi durumu görünce peşine düşer, yaptığı anonsla da arabayı durdurur. Elinde makbuz, ceza yazmaya hazırlanmaktadır. Ancak, arabanın yanına gelip de direksiyonda Papa’yı görünce ve arabanın arka koltuğunda da belli belirsiz birinin olduğunu farkedince birden kendi aracına doğru telaşla gider ve merkezle arasında şu konuşma geçer:

- Merkez, merkez!.. Cevap verin.. Çok önemli!..

- Evet memur Carlo, seni dinliyoruz..

- Efendim, hız limitini aşan bir araca ceza yazmam lazım ama bilseniz arabada kim var?!..

- Kim varsa var.. Sen cezayı yazmaya bak!.. Herkese eşit davrandığımızı görsünler..

- Ama efendim bu çok çok önemli biri..

- Milletvekili, bakan filan mı?  İyi ya işte!.. İnsan ayrımı yapmadığımızı anlamış olurlar.  Yaz cezayı!..

- Anlamıyorsunuz efendim, bu çok daha önemli.. Anlatamam!.. 

- Allah allaaahh!... Ne var bunda bu kadar büyütecek?  Tanrı mı bu?!..

- Valla efendim, şöförlüğünü Papa hazretleri yaptığına göre, korkarım ta kendisi!..  

BİR TEMEL FIKRASI..

SİYAH KEÇİ..

Afrika’da ilkel bir kabile.. Kabilede bir de Avrupalı beyaz bir rahip yaşıyor.. Bir gün kabile üyelerinden bir adam telaş ve öfke ile rahibin yanına geliyor ve hesap soruyor.

-Rahip efendi, az önce karım beyaz bir çocuk doğurdu. Bu kabilede tek beyaz sen olduğuna göre  

bunu nasıl açıklayacaksın?

Rahip şöyle bir düşünüp, gülümseyerek adama cevap verir:

-Sevgili kardeşim, bunlar Tanrı’nın işidir.. Arasıra böyle mucizeler gerçekleşir. Bundan yanlış manalar çıkarıp kendini de etrafındakileri de üzme!.. Bak mesela, şu karşıdaki yamaçta otlayan keçi sürüsünü görüyor musun? 0nların da hepsi beyaz ama bak içlerinde bir tane de siyah var!.. 

Adam keçilere şöyle bir göz attıktan sonra rahibe dönüp alçak sesle fısıldar:

-Tamam.. Ben bu olayın üzerinde fazla durmayacağım ama sen de keçilerden kimseye söz etme!..

 Sorry.. This one comes in English.. 

(ALINTI)

Günümüz insanı aşka aşık, aşığa değil! Aşkların kısa dönem askerlik gibi kısa sürmesinin nedeni herhalde bu.

Zaplanan aşıklar dönemi bu dönem! Kanaldan kanala geçer gibi aşıktan aşığa geçiliyor.
Peki bu neden böyle oluyor?
Çünkü insan insana sevgisiz, insan insana tahammülsüz, insan insan için fedakarlık duygusunu yitirmiş, insan insana kendini adamaktan kaçıyor.
Oysa fedakarlık, adanmışlık varsa vardır aşk. Fedakarlığın, adanmışlığın yaşamadığı yerde yaşamaz aşk.
Ne yazık ki uğruna kendini adadığı ne bir ideali var günümüz insanının... Ne de uğruna kendini adadığı bir aşkı.
Nerde ideali, aşkı uğruna her şeyden vazgeçen dünün insanı.. Nerde hiçbir şey için hiçbir şeyden vazgeçmeyen bugünün insanı..
Bugünün insanı aşkta da köşe dönmeci.
Emek harcamadan yaşamak istediği gibi, emek harcamadan aşk yaşamak istiyor.
Sevmeden sevilmek, vermeden almak istiyor.
Hiç değilse bir koyup üç almak istiyor. -->
Bir koyup üç alamadı mı ilişki bitiyor.
İlişkiler çıkar, menfaat üzerine kurulu.
Elektriklenmeler kısa devre. Bir günlük elektriklenmeler, bir gecelik sevişmeler aşk sanılıyor.
Sevgili bayanlar baylar, aşka ayıp oluyor!!!!!!

Can Dündar